Ejderin Arzusu
G. A. Aiken
Ephesus Yayınları
500 sayfa
Çeviri: Özge Nur Küskün
Dagmar ve Gwenval'in hikayesini okuduk bu kitapta. Yine çok güzel bir kitaptı ama Gwenvael beklediğimden sakindi açık söylemek gerekirse. Gerçi ne kadar sakin olabilir siz düşünün. Yazar ilginç bir kitap yazmış bence bu sefer, biraz Gwenvael için üzüldüm gibi. Her ne kadar herkes tarafından yaramaz ve yakışıklı diye anılsa da ailesinin ona güvenmemesi onu yaralıyor, duygusal biri o, biliyorsunuz. Annwyl'in istediğiyle Kuzey'e gidip Dagmar ile tanıştıktan sonra 180 derece değişiyor. Tamam, hadi 180 olmasın da ama biraz değişmediğini söylemek olmaz. Bana en ilginç gelen şeylerden biri de Şimşek Ejderhalarıyla tanışmamız oldu. Nedense tüm ejderhalerın ateş çıkarabildiklerini düşünmüştüm, ah şu efsaneler!
"Kadın, sakın beni bir daha ağlatma. Çünkü bu kez, yemin ederim ki sümük görürsün."
Kitapta nelerimiz mi var? Hımm, tabii ki tanrılarımız var! Tanrı değil, tanrılar diyorum. Sonra hamile ve daha güçsüz Annwyl, habire kavga eden ama kitabın en tatlı çiflerinden olan Briec ve Talaith, savaş ihtimaline karşılık gelen vahşi ve eğlenceli Cadwaladr klanı, ikizler meselesini büyüten Ejderha Konseyi, Minatorlar, Şimşek Ejderleri, "Canavar" Dagmar ve Yakşıklı Gwenvael. Dolu dolu bir kitap öyle değil mi? Ejder serisine bayıldığımı biliyorsunuz ya da yeni öğrendiniz. O yüzden diyebileceğim tek şey, gidip kitabı alın ve okuyun.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder