Kitap Yorumu - Vurgun

Vurgun - Lauren Kate
Epsilon
350 Sayfa
Çeviri: Kübra Tekneci
Puanım: 4/5








Nedense Düşüş serisi pek sevilmiyor. Goodreads puanları 4'ten yüksek olmayan serinin puanı en yüksek kitabı bu galiba. 4.02 gibi bir puan alarak kendi sınırını aşmış. Benim ilgimi çeken serilerden biriydi bu. Düşmüş melekleri severim, ayrıca ilginç bir lanet de kitaba heyecan katmadı değil. Eğer kitabı okumadıysanız yazdıklarıma pek bakmayın derim, çünkü spoiler içeriyor.

Bir önceki kitapta Luce ve Daniel 'ın nasıl lanetlendiğini öğrenmiş, Lucifer ile karşılaşmıştık. Luce duyurucularda dolaşıp Daniel ile geçmişini keşfetmeye çalışırken Lucifer'ın bütün geçmişi silme planı ortaya çıkmıştı. Bu kitap da diğer kitabın hemen sonundan başlıyor. Luce ve Daniel arkadaşlarıyla meleklerin ilk düştükleri yeri bulmaya çalışıyorlar. Ama kimse o yeri hatırlamadığı için bulmaları biraz zor gibi görünüyor, üstelik 9 gün içinde. Kitabın büyük bir bölümünde Daniel ve Lucinda'yı okuyoruz. Artık lanet kalktığı için Luce eski yaşamlarını hatırlıyor. Üç gruba ayrılıp üç kutsal emaneti ararken Terazi Melekleri dedikleri adalet melekleri de onları yalnız bırakmıyor. Tabii ki karşı taraflarda olarak. Onlar da yalnız başlarına değiller, düşmanları olarak gördükleri Sürgünler de bir yerden sonra onların tarafına geçiyor ve eşitleniyorlar. Eski düşmanları - Bayan Sophie - "Ben olmadan son yapamazsınız!" deyip hemen düşman saflarında yerini alıyor. Kitap, onlar meleklerin düştükleri yerleri ararlarken her iki tarafında kendi amacına ulaşırken yaptıklarıyla geçiyor.

Sonu beklemediğim bir şekilde bitti. Tanrının biraz da merhametli olacağını düşünürsünüz, değil mi? Ama adalet merhamet değildir, sadece adalettir ve acımasız olsa bile uygulanması gerekir. Tatmin edici bir sondu aslında ama ben nedense sonsuz yaşamı tercih ederdim. Gerçi bu durumda onların yararına olmazdı bu. Flashbackler ile dolu mutlu son sayılabilecek şekilde bitti. Tek üzüntüm arkadaşlarıyla konuşamayacak olmaları oldu, onun dışında ruh eşin ile yaşamak paha biçilemez olsa gerek.

Lucifer için de üzülmedim değil. Sondaki yazı turacı çocuk Lucifer idi galiba. Her iki türlü de Luce'un kazandığını söylemeye çalıştı diye yorumladım ben ama bilmiyorum. Lucifer'ın aşkı yaratması kısmı hoş bir ayrıntı olmuş, o aşkı ne için kullandığı da. Yine de tatmin edici bir son olmuştur umarım herkes için, keşke Cam de mutlu olabilseydi diyorum. Ama herkes mutlu olamaz ya?


Alıntılar:



xx"Ölümlülük şimdiye dek anlatılan en romantik hikayedir. Yapılması gereken her şey için tek bir şans."

xx"Korkuyorum," diye fısıldadı Luce.
"Sana ne söylemiştim?"
Luce onunla tüm zamanlardaki konuşmalarını - iyi, kötü, çirkin - aklından geçirdi. Bir tanesi zihnindeki bulutların üzerine yükseldi.
Titriyordu. "Beni her zaman bulacağını söylemiştin."
"Evet. Her zaman. Ne olursa olsun."

xxLuce gözlerini yumdu. "Seni veda edemeyecek kadar çok seviyorum."
"Bu bir veda değil." Ona son bir meleksi öpücük verdi ve öylesine sıkı sarıldı ki kalbinin üzerinde kalp atışlarını hissetti. "Tekrar görüşene dek."

xxTaht'ın kabul ettiği tüm çiftler arasında
 Hiç biri Sabah Yıldızı Lucifer,
 Ve Akşam Işığı Lucinda kadar
 Parlak değildi.

xx"Aşk dediğin şey kulağa pek güzel gelmiyor," dedi yavaşça. "Taht'a tapınma şeklimizi düşün. Bu sevgi bizi en iyi halimize getiriyor. Sevgi için kendimizi değiştirmemiz için değil, içgüdülerimizle daha ileri gitmemiz için teşvik ediliyor. Sen bana ait olsaydın ve ben sana ait olsaydım, olduğun gibi olmanı isterdim. Asla tutkularımla ışığını karartmazdım."