Kitap Yorumu - Kara Yürek

Kara Yürek - Holly BLACK
Dex
275 sayfa
Çeviri: Yiğit Değer BENGİ
Puanım: 5/5








Efsane Vurgun!

Ah Holly bitecek seri miydi bu diye kaç kere geçirdim içimden anlatamam. Beyaz Kedi, ilk kitabını okuduğumda başta bayağı yadırgamıştım yazım tarzını. Ama cümleleri gerçekten çok güzel. Bazen öyle bir şey yazıyor ki, aa hiç böyle düşünmemiştim diyorsunuz.

Şöyle ki Cassel Sharpe bir dolandırıcı, yalancı. Bizi ona çeken yanı da bu, iyi biri sayılmaz. Geçmişinde yaptığı ve suçluluk duyduğu şeyler var, masum bir kahraman değil. Hatta kahraman bile değil. Bencil biri, zeki ama kırılgan. Doğru yolu seçip hayatını düzene sokmaya çalışıyor. Mafyanın kölesi olmamak için federallerle çalışabilir ama bir sorun var, federallerla çalışmak da aynı anlama gelecekse? Kitabın ortasına kadar bir rahatlık vardı içimde. Genelde karakterlerin sonu iyi biter bir şekilde mutlu olurlar, olaylar çözülür diyordum. Herhangi bir kitaptan genellikle bunu bekleriz değil mi? Sonra fark ettim ki herhangi bir kitap değil bu. Öyle olayların çözülüp gitmesini bekleyemiyorsunuz. Tersine olaylar çözülmüyor, her seçimde bir şekilde tersine dönüyor. Mutlu son bekleyeceğiniz bir kitap değil ama kötü de bitmiyor sonu. Gerçek hayatta da böyle değil midir zaten?

Cassel'in aşık olduğu kız Lila. Çocukluğundan beri mafya lideri olmak için yetiştirilmiş. Çok güçlü bir karakter, soğuk kanlı ama bir o kadar da duygusal. Cassel'i sevdiğini biliyoruz artık. Tüm kitap boyunca artık konuşun ve kendinize gelin! diye isyan etmedim de değil. Aynı şekilde abisi Barron, çok eğlenceli bir karakter. Cassel'in deyimiyle "pislik". Ama bu kitapta onun başka bir yönünü de gördüğümüz için kitabın sonunda ona üzülmedim değil. Tek içime sinmeyen olay o oldu.

Lanet işleyiciler, Holly Black'in yarattığı dünya çok ilgi çekici. Fantastik dünyayı gerçek dünyayla öyle birleştirmiş ki ayırt edemiyorsunuz. Ayrıca dolandırıcılığı çok güzel işlemiş, acaba kendisi de dolandırıcı mı diye düşünmeden edemedim :D Kitap hakkında yazılacak çok şey var, okuyunca daha iyi anlayacağınız şeyler. Cassel Sharpe'ın efsane vurgunu aklınızdan çıkmayacak.

Kitap Hayvanının da dediği gibi,

Seni özleyeceğiz Cassel Sharpe!

İşte kitaptan alıntılar.

*Bana kimse, bir kere aşık olduktan sonra, hatta bunun ne kadar ıstırap verdiğini gördükten sonra bile, aynı şeyleri tekrar yaşamak için bir daha sıraya girmeye hevesli olacağımı söylememişti. 

*Aşk bizi değiştiriyor ama sevme tarzımız da aynı kalmıyor.

*Bayan Wasserman gibi insanların sorunu şu: Fazla nazik. İyi biri. İnsanlara yardım etmek istiyor, yardım etmemesi gereken insanlara bile... Barron gibi. Ya da benim gibi. Onun iyimserliğini ve dünya düzeni ile ilgili hayallerini suistimal etmek çok kolay.
Bunu ben iyi bilirim çünkü ben de aynısını yaptım

*O zamanlar onu çok istiyordum, şimdi ondan başka hiç bir şey istemiyorum.

*Doğumdan mezara kadar biliriz ki bir gün sıra bize gelecektir. Bizim trajedimiz bizden önce başkasının başına geleceğini unutmamızdır.

*İşte bu yüzden efsane vurgun sadece efsanedir. Peri masalı. Çünkü kimse başarılı olduğu işi bırakmaz. Aptal ve küstah olmaya başlar, kendilerine hiç bir şey olmayacağına inanırlar. Her seferinde kedilerini "son bir kez daha" diye kandırırlar. Ve o son seferden sonraki seferde de... hele bir önceki işi batırmışsan... ağzındaki o başarısızlık tadını silmek için yaparsın. Eğer o da iyi giderse aynı duyguyu tekrar yakalamak için devam edersin.